طراحی داخلی کافی شاپ ساده اما دنج

در این بخش قصد داریم نگاهی به طراحی کافی شاپ ای در شهر Gdynia کشور لهستان بیاندازیم. کافه ای که توسط معماران لهستانی Ideograf طراحی شده است. کافی شاپی ساده اما دوست داشتنی.

دکوراسیون داخلی این کافی شاپ بر اساس استفاده از چوب طراحی شده است. سقف، کف، دکور و بخشی از دیوارها از جنس چوب هستند. برای همنشنی و رعایت اعتدال نیز از رنگ سفید استفاده شده است که سایر فضا را پوشانیده است. مبلمان استفاده شده در فضا نیز به همان اندازه آرامش بخش اند: رنگ های خنثی و چوب.

یکی از جذابیت های ویژه ی این کافی شاپ، دکور آن است. دکوری که با فنجان درست شده است. از آنجایی که در کافی شاپ، نوشیدنی های گرم سرو می شود، فنجان را می توان به عنوان نمادی برای یک کافی شاپ دانست. کاری که طراحان این کافه کرده اند و ایده ی خود را به این شکل مطرح نموده اند. در ادامه می توانید تصاویر این کافه را مشاهده نمایید.













تحریریه خط معمار

منبع: http://archline.ir – RatailDesignBlog

معماری داخلی رستوران چوجی

معمار: گروه معماری آدمون

معماران : امیررضا فاضل, مهدی کلاهی,شبیر موسوی

موقعیت: منطقه گیشا در غرب تهران – ایران

سال ساخت:۱۳۹۵

مساحت پروژه: ۲۰۰ متر مربع


معماری داخلی رستوران چوجی در منطقه گیشا – غرب تهران یکی از پروژه های انجام شده توسط استدیو معماری آدمون.

شاخص ترین متریالی که در طراحی داخلی این رستوران استفاده شده چوب است که در تمامی بخش ها برروی سقف

دیوارها و حتی جدا سازی بخشهای مختلف رستوران ار چوب استفاده شده است.




طراحی داخلی رستوران چوجی :

در سالهای گذشته با توجه به افزایش سرمایه در تهران(پایتخت ایران)، بیشتر پروژه های داخلی یک محصول از
تخریب ساختمانهای موجود و جایگزینی آنها با طراحی با نام تجاری جدید است که باعث اثرات منفی بر محیط
زیست اطراف شده است. از سوی دیگر، محل در نظر گرفته شده برای این پروژه برای مدت زمان محدود اجاره
شده ، بنابراین، به حداقل رساندن اثرات منفی تخریب از طریق نگه داشتن دیوارهای موجود، انتخاب چوب و
آهن به عنوان مواد و مصالحی با پتانسیل بالقوه جهت بازگشت به چرخه و سیکل زندگی، قابلیت سادگی طراحی
جزئیات مونتاژ و دِمونتاژ با پتانسیل بالقوه در شاخه های آینده برای جلوگیری از توسل به بودجه و عدم تولید
زباله از جمله مسائل بسیار مهم در نظر گرفته شده در طراحی این رستوران است.

از روزگاران قدیم، ایرانیان در فضاهایی با مرزهای عمومی و خصوصی جدا شده از هم که دسترسی به نواحی
خصو صی را محدود میکرد زندگی میکردند. لذا ایرانیان یک ذهنیت کلی از گذشته را در ناخودآگاه خود دارند که
تمایل برای استفاده از فضاهای آرام و مسالمت آمیز همچون گذشته را افزایش میدهد در خود میپرورانند.


بنابراین، آنچه که در طراحی این پروژه در نظر گرفته شده است، یک سطح شفاف جدید در پاسخ به نیازهای
مختلف اجتماعی و فرهنگی از کاربران(مشتریان و کارکنان) است، از این رو ورودی با سقف بلند به عنوان نقطه
شروع گردش خونی سازه در نظر گرفته شده است به طور که تداوم این فضای خالی ناشی از کنجکاوی ناظران و
جذب آنها به شکستن و برداشتن فضای بی تحرک و بی رمق آن و به جنبش و پویایی در آوردن آن است.پلان


فضای جدید به این فضای خالی مجاور ایجاد شده است. راهروهای دسترسی طوری طراحی شده اند که آنها
مرزهای خصوصی در حال اضافه شدن به یک هویت فضا ایجاد شده است هیچ بخشی راقطع نمی کند بلکه یکپارچگی آن
را نیز حفظ می کند.

حتما ببینید: دکوراسیون داخلی رستوران


منبع دانلود معماری

خانه گريزلند

خانه گريزلند

نقشه خانه گريزلند در عمارت 13.8 هكتار واقع در ممفيس، تنسي، ايالات متحده آمريكا است، كه يكي از آن خواننده و بازيگر الويس پريسلي است. دختر او، ليزا ماري پرزلي، مالك خانه گريزلند از زمان عبور پدرش است. اين در 3764 بلوار الويس پريسلي در جامعه وسيع وايت هيفن واقع در حدود 9 مايل (14.5 كيلومتر) از مركز شهر و كمتر از 4 مايل (6 كيلومتري) شمال مرز ميسيسيپي واقع شده است. [5]

اين سايت به عنوان موزه در تاريخ 7 ژوئن سال 1982 به عنوان موزه باز شده است. اين سايت در تاريخ 7 نوامبر 1991 در مجله ملي مكانهاي تاريخي ثبت شده است و در تاريخ 27 مارس 2006 نشانه تاريخي ملي را اعلام كرده است. خانه گريزلند ، [6] [7] [8] خانه اي در كاخ سفيد پس از كاخ سفيد بازديد كرد كه بيش از 650،000 بازديد كننده در سال است.

خانه گريزلند
تاريخ

در ابتدا خانه گريزلند Farms متعلق به استفن C. Toof، بنيانگذار S.C. Toof & Co.، قديمي ترين شركت چاپ تجاري در ممفيس بود كه قبلا سرپرست مطبوعاتي روزنامه Memphis، Memphis Daily Appeal بود. "زمين" (قبل از خانه عمارت در سال 1939 ساخته شد) پس از دختر Toof، گريس نامگذاري شد. او در سال 1894 مزرعه خود را از پدرش به ارث برده است. پس از مرگ او، دارايي به روستاي مور، خواهر شهيد Memphis، كه همراه با شوهرش، توماس مور، همراه با همسرش، 10،266 فوت مربع (953.7 متر مربع) Colonial عمارت احياء در سال 1939. [9]
علامت ورودي اصلي خانه گريزلند

پس از الويس پريسلي كارهاي موسيقي خود را آغاز كرد، او براي خانه و خانواده اش در خانه 1034 Audubon Drive در ممفيس، TN، يك خانه 40،000 دلاري خريداري كرد. [10] همانطور كه شهرتش افزايش پيدا كرد، به ويژه پس از حضور وي در تلويزيون، شمار طرفداراني كه خارج از خانه جمع شده بودند، افزايش يافت. [10] همسايگان پريسلي، كه اكثر آنها خوشحال بودند كه يك شهر مشهور در اين نزديكي وجود داشته باشد، به زودي براي پيدا كردن يك پيوستن ثابت از طرفداران و روزنامه نگاران به يك مزاحم بود. [10]

در اوايل سال 1957، پريسلي پدر و مادر خود را، ورنون و گلاديس پريسلي، بودجه اي از 100،000 دلار داد و از آنها خواسته بود تا يك ملك "خانه دار" را خريداري كنند. [11] در آن زمان، خانه گريزلند در چندين مايلي فراتر از محدوده اصلي شهر ممفيس قرار داشت [11] در سال هاي بعد، ممفيس با مسكن گسترش پيدا مي كند و گريللستن توسط املاك ديگر احاطه شده است. [11] پريسلي خانه گريزلند در 19 مارس 1957 براي مبلغ 102،500 دلار خريداري كرد. [12]
پس از آن سال، پريسلي ريچارد ويليامز و خوان كازون

را به خانه دعوت كرد. كازون گفت: "ما به سمت حياط جلويي دلقك نگاه مي كرديم، با بهترين دوربين هاي راك رولان روبرو شديم و عكس ها را با دوربين كوچك تكان داديم. ما در پنجره هايي كه هنوز غرفه نداشتيم، از رنگ پاستيل استفاده كرديم ديوارها در اتاق هاي جلو با سايه هاي قرمز هاي روشن و بنفش كه الويس به طور قطع آن را انتخاب كرده بود. "[13] الويس مشتاق ادعا بود كه دولت ايالات متحده سفر به خانه گريزلند توسط نيكيتا خروشچف،" براي ديدن چگونه در آمريكا يك همكار مي تواند با هيچ چيز شروع كند و شما مي دانيد كه خوب است. [14]

پس از گلاديس در سال 1958 درگذشت، ورنون در سال 1960 به دي استنلي بازگشت و پسربچه يكبار در خانه گريزلند زندگي مي كرد. بين الويس و پسرانش دي در خانه گريزلند وجود داشت، با اين حال، و الين دندي گفت: "اين ورون با Dee كه جايي كه گلاديس يك بار سلطنت كرده بود، حل و فصل شد، در حالي كه خود خودش - زماني كه الويس بود دور بود - نقش معشوقه گريلندس به طور كامل به منظور تغيير مكان مبلمان و جايگزيني پرده هايي كه Gladys از آنها تأييد كرده است، جايگزين شود. " اين خيلي براي خواننده بود كه هنوز هم مادر ديرينش را عميقا دوست داشت. يك بعد از ظهر "يك ون وارد شد ... و همه كالاهاي خانه، لباس،" پيشرفت "، و طعمه حيوانات خانگي خود را در آن بارگذاري شد ...

در حالي كه ورنون، دي و سه فرزندش با ماشين به خانه نزديك در ارميتاژ تا زماني كه آنها در نهايت به يك خانه در Dolan Drive رفتند كه در كنار املاك الويس قرار داشت. »[15]
به گفته مارك كريسپين ميلر، خانه گريزلند به "پريسلي" تبديل شد

"خانه ي سازمان اي كه خودش بود، توسط يك قبيله ي بزرگ و ممتاز Presleys و معاون Presleys، كه هر كدام از مزاياي گسترده اي كه الويس براي حفظ لبخند تمام دنياش، رد شد، تمايل داشت." نويسنده اضافه مي كند كه پدر واسطه پريسلي ورون "داراي يك استخر شنا در اتاق خوابش بود"، در آنجا "جك بوكي در كنار استخر شنا وجود دارد كه حاوي پرونده هاي مورد علاقه ي الويس است" و "خود خواننده" ساعت ها در اتاق خواب خود، مالكيت در يك تلويزيون مدار بسته. "[16] براساس پسر عموي خواننده، بيلي اسميت، پريسلي شب را در خانه گريزلند با اسميت و همسرش اشغال كرد، بارها و بارها گفته بود:" ما همه سه ساعته بوديم كه ساعت ها در مورد همه چيز در جهان صحبت مي كرديم گاهي اوقات او رويا بدي دارد و

به دنبال من مي آيد تا با او صحبت كند و او واقعا در تخت خواب ما با ما به خواب مي رود. »[17] پريسيله بئوليو نيز در پنج سال پيش در خانه گريزلند زندگي مي كرد تا او و الويس در لاس وگاس متولد شدند ، نوادا، در تاريخ 1 مه 1967. [18] دختر ليزا ماري پرزلي در تاريخ 1 فوريه 1968 متولد شد و اولين سال زندگي خود را در املاك به سر برد تا پدر و مادرش در سال 1972 طلاق گرفته و با مادرش به كاليفرنيا نقل مكان كرد. هر سال در اطراف كريسمس، ليزا ماري پريسلي و تمام خانواده اش به گريسلند مي آيند تا جشن كريسمس را با هم بگذرانند. ليزا ماري اغلب به بازديدكننده گرايان خانه گريزلند مي رود.



تعطيلي عمارت گريلندس به عنوان يك نشانه تاريخي ملي در سال 2006

در 16 آگوست 1977، پريسلي در حمام در خانه گريزلند تحت عنوان حمله قلبي فوت كرد. الويس پريسليدر حالت دولتي در يك تابوت 900 پوند مسي قرار دارد كه در داخل فضاي داخلي قرار دارد و در حالي كه بيش از 3500 نفر از طرفداران عزاداري الويس، به پرداختن به احترام خود ادامه مي دهند. مراسم تشييع جنازه خصوصي با 200 نفر از متخلفان در 18 آگوست 1977 در خانه برگزار شد، در حالي كه در جلوي درب شيشه اي رنگ آميزي اتاق موسيقي قرار گرفت. گريسلند همچنان از اعضاي خانواده اش تا زمان مرگ دلتاي خاله الويس در سال 1993، كه در دعوت الويز پس از مرگ شوهرش، به اشغال درآمد، ادامه داشت. [20] دختر الويس، ليزا ماري پرزلي، در سال 1993 هنگامي كه او 25 ساله شد، املاك را به ارث برده است. [21]

سنگ قبر پرسي، همراه با والدين او گلاديس و ورنون پرليس و مادربزرگش ميني ماي پرسي، مي توانند در باغ مراقبه در كنار عمارت، در طول تورهاي عمارت يا به صورت رايگان قبل از شروع سفرهاي عمارت بازديد كنند. قصر گريسليس در تاريخ 7 نوامبر 1991 در مجله ملي اماكن تاريخي ذكر شده و در تاريخ 27 مارس 2006، يكي از نشانه هاي تاريخي ملي را به شمار آورد. [1] [4 ] خانه گريزلند اولين سايت مربوط به سنگ و رول بود كه در مجله ملي مكان هاي تاريخي وارد شده بود. [22]

خانه گريزلند
معماري

خارجي

خانه اي كه توسط معماري معماري ممفيس، Furbringer و Erhmanis ساخته شده در بالاي تپه، در بلوط بلوط، با مراتع نوردي اطراف، خانه اي است كه دو طبقه و پنج مجسمه خليج در سبك انقلابي استعماري با رو به رو سقف كاذب تحت پوشش درون آسفالت، دوچرخه مركزي، دوچرخه سواري، و بال هاي يك طبقه در قسمت شمالي و جنوبي آن. به بال آن افزوده شده است يك بالشتك يك طبقه تكميل است كه در اصل يك گاراژ چهار خودرو داشت. دو دودكش وجود دارد يكي در ديوار جانبي بيروني شمالي و يك دودكش دوم كه از طريق ريل سقف در سمت جنوبي خانه بالا مي رود. نماي جلو و جانبي بلوك مركزي با سنگ آهك Tishomingo از ميسيسيپي پوشيده شده و ديوار عقب آن بافته شده است. همچنين بالهاي يك طبقه. نمايندگي نماي جلو در

طبقه اول شامل 12 تا 12 پنجره دو طرفه اي است كه در دهانه هاي قوسي با پانل هاي چوبي روي پنجره ها قرار دارد و پنجره هاي شش و شش تا دو طبقه در طبقه دوم قرار دارد. چهار مرحله سنگي كه توسط دو شير بزرگ قرار دارد، از طرف راهرو به دوچرخه سواري متشكل از چهار ستون Corinthian با پايتخت هايي كه پس از پورتيكوس هاي پيش فرض جيمز استوارت براي "برج بادها" در آتن ساخته شده اند، مي آيند. فريت آن داراي دندانه ها و يك پنجره بيضي مركزي، كوچك و سربدار است. ستون ها در گوشه هاي قطب نما با پيكان بندي هاي مختلف در نماي جلو قرار مي گيرند. درهاي ورودي داراي يك فورمت انقباضي شكسته، انباشتگي كامل و ستون هاي درگير است.

ترانس و ترمزهاي آن شامل شيشه اي رنگي و رنگارنگ است. در بالاي ورودي اصلي يك پنجره با بالكن آهن كم عمق است [24]

خانه گريزلند
داخلي


طبقه اول
اتاق نشيمن گريلندل

خانه گريزلند است 17،552 متر مربع (1،630.6 متر مربع) و در مجموع 23 اتاق، از جمله هشت اتاق خواب و حمام. در سمت راست سالن ورودي، از طريق يك بازوي بيضي شكل با جزئيات كلاسيك، اتاق نشيمن، اتاق مجلل مجاور در پشت دروازه با طاووس هاي زنده واضح و روشن در شيشه هاي رنگي است. اتاق موسيقي داراي يك پيانو بزرگ كودك سياه و يك تلويزيون سبك 1950 است. اتاق نشيمن شامل يك مبل سفيد 15 فوت (4/6 متر) در كنار ديوار در حياط جلويي است. به سمت چپ يك شومينه سفيد است. نقاشي كه آخرين پاداش الويز از پدرش، ورنون بود، در اين اتاق آويزان شد. همچنين عكس هايي از والنس و گلاديس، الويس و ليزا ماري والدين الويس را نمايش مي دهد.

مجاور اتاق زندگي يك اتاق خواب است كه توسط والدين الويس گرفته شده است. ديوارها، فرش، سفارشي و تختخواب سفري به رنگ سفيد و تخت با پوشش تيره بنفش تاريك به نظر مي رسد. اتاق خواب نيز داراي حمام كامل و مجلل در صورتي است.

در سمت چپ سالن ورودي، آينه اتاق نشيمن، اتاق غذاخوري است. اين اتاق داراي كابينت هاي سوراخ دار گرد در گوشه هاي سمت شمالي اتاق و كف مرمر سياه و سفيد در مركز اتاق و فرش در اطراف محيط است. اتصال به اتاق غذاخوري، آشپزخانه است كه تا سال 1995 به عموم بازميگردد، زيرا دلتاي خاله الويس، تا سال 1993 در آن زندگي مي كند. [25]
اتاق جنگل، خانه گريزلند


بالون يك طبقه ي اصلي در انتهاي شمالي

محل اقامت شامل اتاق مكاني، اتاق خواب و حمام است. در اواسط دهه 1960، پريسلي نقشه خانه را بزرگ كرد تا يك مجسمه شناخته شود كه به عنوان اتاق جنگل شناخته مي شود كه داراي يك آبشار داخلي از سنگ برش بر روي ديوار شمالي است. در سال 1976، اتاق جنگل به يك استوديوي ضبط تبديل شد، جايي كه پريسلي بخش عمده اي از دو آلبوم نهايي خود را، از الويس پريسلي بلوار، ممفيس، تنسي و موودي آبي ضبط كرد. اين ها ضبط هاي نهايي خود را در يك محيط استوديويي ثبت كردند. [26] در اواسط دهه 1960 گسترش خانه، پريسلي يك بال بزرگ را در سمت جنوبي خانه اصلي كه يك پياده رو بود، بين اتاق موسيقي در قسمت اصلي يك طبقه و استخر شنا، كه به خانه متصل بود، ساخت.

توسط يك گالري كوچك محصور. جناح جديد در ابتدا يك رديف ماشين اسلات را در اختيار داشت و براي بسياري از اقلامش قدرداني كرد، اما بعدا به آنچه كه در حال حاضر به عنوان جايزه شناخته مي شود، بازسازي شده است. ساختمان جادو اكنون نمايشگاهي در مورد خانواده پرسيلي دارد و شامل لباس عروسي پريسيلا، لباس عروسي الويس، اسباب بازي اسباب بازي ليزا ماري و لباس هاي كودك و غيره است. [27]

هنگامي كه او تور مي دهد، در هتل اقامت مي كند، "اتاق ها قبل از ورود او، قبل از ورود او تغيير مي يابد، تا بتواند همان تنظيمات فضايي را در خانه داشته باشد - عمارت گريلندس، مبلمان او مي آيد و مي تواند پس از نمايش هاي او در اطراف كه كاملا آشنا و آرام بود، "اتاق مورد نظر،" اتاق جنگل "بودن" نمونه اي از كيتچ به ويژه لجوج "[19]

خانه گريزلند
طبقه دوم

سالن ورودي شامل يك پله سفيد است كه منجر به طبقه دوم خانه با يك ديوار از آينه هاي بازتاب مي شود. طبقه اي از اتاق خواب الويس در گوشه ي جنوب غربي است كه به اتاق پانسمان و اتاق حمام در گوشه شمال غربي متصل مي شود. اتاق خواب دخترش ليزا ماري در گوشه شمال شرقي است و يك اتاق خواب در گوشه جنوب شرقي به عنوان دفتر شخصي شخصي الويس كار مي كند. طبقه دوم به بازديد كنندگان باز نمي شود، از احترام به خانواده پرسيلي، و تا حدي براي جلوگيري از تمركز نادرست در حمام كه محل مرگ او بود. [28] كف از روز الويس در معرض نابودي بوده و به ندرت توسط اعضاي غير خانواده ديده مي شود. [29]

خانه گريزلند
زيرزمين / تلويزيون و اتاق هاي بيليارد

اتاق تلويزيون در زيرزمين، جايي است كه الويس اغلب سه تلويزيون را در يك زمان تماشا مي كند و در مجاورت يك نوار مرطوب قرار دارد. [30] ديوار غرب در اتاق تلويزيون با لوگو Elvis '1970s يك پيچ و تاب و رعد و برق و با initials TCB، براي "مراقبت از كسب و كار در فلش" نقاشي شده است. ديوار جنوبي داراي سه ساخته شده در تلويزيون، استريو و كابينت براي مجموعه ركوردهاي الويس است. در مقابل اتاق تلويزيون اتاق بيليارد است؛ الويس، يك بازيكن بيليارد مشتاق، ميز ميز بيليارد را در سال 1960 خريداري كرد و ديوارها و سقف را با 350-400 متر از پارچه پنبه پوشيده شده پس از دو اتاق زيرزمين در سال 1974 بازسازي كرد.
املاك

اين بخش براي تأييد نياز به استناد بيشتري دارد. لطفا با افزودن نقل قول به منابع قابل اعتماد، اين مقاله را بهبود بخشيد. اطلاعات بدون مرجع ممكن است مشكل ايجاد كرده و پاك شوند. (ژوئن 2017) (ياد بگيريد چگونه و هنگام حذف اين پيام الگو)
دروازه مضامين موسيقي

پس از خريد ملك، پريسلي بيش از 500،000 دلار صرف ساختن اصلاحات گسترده به تناسب نياز خود از جمله ديوار سنگي آلاباما صورتي متصل كرد كه زمينه هايي است كه چندين سال از نقاشي هاي گرافيستي بازديد مي كند، كه به سادگي به آن «ديوار» اشاره مي كند [ 31] يك دروازه ورودي فرانسوي طراحي شده و ساخته شده توسط اب Sauer، كه مانند يك ورق موسيقي شكل گرفته بود، با يادداشت هاي موسيقي رنگي سبز و يك شكل از الويس. پريسلي نيز يك استخر شنا در كليه ها و يك دادگاه راكتبله نصب كرده است.


دادگاه راتكتبال يادآور يك باشگاه قديمي كشور است

كه در چرم تيره و يك نوار كاربردي مجهز شده است. يك منطقه نشسته پايين افتاده با سيستم موجود هميشه در حال حاضر استريو موجود در سراسر نقشه خانه گريزلند ، و همچنين پيانو قهوه اي قهوه اي قهوه اي كه بر روي آن الويس براي آنچه كه آخرين آهنگ هاي خود را بازي كرد، "چشم آبي گريه در باران" و ويلي نلسون برادران شايسته "Melody Unchained". گزارشات مربوط به كدام يك آخرين آهنگ بود. منطقه نشستن داراي يك پنجره ضد ضربه به كف سقف است كه براي تماشاي بسياري از بازي هاي بتني كه در آن هنگام الويس زنده بود تماشا مي شد. در اوايل ساعات صبح، الويس جان او را از دست داد، دوست دخترش زنجبيل Alden، پسر عموي خود، بيلي اسميت و همسر بيلي Jo بازي يك بازي راكت بسكتبال

با پايان دادن به اين بازي با آهنگ در پيانو قبل از الويس به خانه اصلي براي شستن مو خود و رفتن به رختخواب امروز دادگاه دو داستان به همان شيوه اي كه الويس از ساختمان استفاده مي كرد، بازسازي شده است. [27]

يكي از تغييرات شناخته شده پريسلي، افزودن باغ مديتيشن بود كه توسط معمار برنارد گرنادير طراح و ساخته شده بود كه توسط الويس براي انعكاس هر گونه مشكلي يا شرايطي كه در طول زندگي او بوجود آمد، مورد استفاده قرار گرفت. اين نيز جايي است كه او، پدر و مادرش و مادربزرگش، ميني مائو هود پرسي، دفن شده اند. سنگ كوچك يادآور برادر دوقلوي الويس، جسي گارون، كه در هنگام تولد فوت كرد.

در جاي ديگر اين املاك يك ساختمان سفيد كوچك است كه به عنوان دفتر پدرش خدمت كرده است؛ يك دودخانه قديمي كه در محدوده تيراندازي الويس قرار دارد؛ و يك پايدار كاملا كاربردي از اسب ها.

خانه گريزلند
مقصد گردشگري

اين بخش براي تأييد نياز به استناد بيشتري دارد. لطفا با افزودن نقل

قول به منابع قابل اعتماد، اين مقاله را بهبود بخشيد. اطلاعات بدون

مرجع ممكن است مشكل ايجاد كرده و پاك شوند. (ژوئن 2017)

(ياد بگيريد چگونه و هنگام حذف اين پيام الگو)
محل استراحت نهايي پريسلي در زمينه نقشه خانه گريزلند

پس از مرگ الويس پريسلي در سال 1977، ونون پريسلي به عنوان

مجري اموالش خدمت كرد. پس از مرگ او در سال 1979، او پريسيلا

را انتخاب كرد تا به عنوان وكيل املاك براي تنها فرزند الويس، ليزا ماري

كه فقط 11 ساله بود، خدمت كند. گرايانسلي خود را در طول

ساليانه 500،000 دلار هزينه مي كند و هزينه ها به ارث برده اليويس

و پريسيلا، ليزا ماري، به فقط 1 ميليون دلار. ماليات بر اساس مالكيت

بود؛ اين هزينه ها و ساير هزينه ها به بيش از 500،000 دلار رسيد.

در مواجهه با فروش خانه گريزلند ، پريسيللا ساير خانه هاي مشهور

/ موزه ها را مورد بررسي قرار داد و يك مدير عامل شركت Jack Soden

را استخدام كرد تا خانه گريزلند را به عنوان يك سرمايه گذار

تبديل كند. خانه گريزلند در روز 7 ژوئن سال 1982 به عموم باز شد.

قمار Priscilla پرداخت شد؛ پس از تنها يك ماه از افتتاح

درهاي خانه گريزلند ، املاك تمام پولي را كه سرمايه گذاري كرده بود،

بازگردانده است. پريسيلا پريسلي رئيس و رئيس شركت

الويس پريسلي يا EPE شد و اعلام كرد كه اين كار را تا ليزا ماري

21 ساله انجام خواهد داد. ثروت سازماني افزايش يافت و

در نهايت اعتماد به ارزش بيش از 100 ميليون دلار رسيد.
مراسم سالانه از طريق اموال و قبر گذشته Elvis در سالگرد مرگ او برگزار مي شود.

شناخته شده به عنوان الويز هفته، شامل برنامه كامل از سخنرانان و رويدادها

، از جمله تنها Elvis توده در كليساي سنت پل، برجسته براي بسياري از طرفداران

الvis ها از تمام اديان، و براي سالها يك نمايشگاه هنر الويس در خانه گريزلند

پلازا، جايي كه طرفداران الويس را با آثار هنري خلاق به ياد مي آورند.

(لري كاتر) (ژانويه 2005). "Elvis Art." "Forum Elvis International").

سالگرد 20 ساله در سال 1997، چند صد گروه رسانه اي از سراسر ج

هان حضور داشت كه در نتيجه اين رويداد بزرگترين تبليغات رسانه اي بود.

يكي از بزرگترين جمعآوريها در 25 سالگي در سال 2002 با يك

برآورد 40،000 نفر در حضور، با وجود بارانهاي شديد، مونتاژ شد.

در سالگي گذرنامه الويس، حدود 30،000 نفر در شب 16 تا 15

اوت 2015 در مهماني شمع سازي شركت كردند. در 40 سالگي

گذرنامه الويز، در 15-16 اوت 2017، انتظار ميرود حداقل 50،000

هوادار براي حضور در نورپردازي Candlelight Vigil حضور داشته باشند.

به نظر مي رسد هيچ رسمي رسمي آزاد نشده است، شايد دليل آنكه

براي اولين بار، شركت كنندگان مجبور بودند حداقل هزينه كمترين

هزينه را به مبلغ 28.75 دلار پرداخت كنند تا هزينه هاي امنيتي

اضافي را به دليل جمعيتي بزرگتر از معمول بپردازند.

براي بسياري از صدها هزار نفر از افرادي كه هر ساله از خانه گريزلند بازديد

مي كنند، ديدار به ديدگاه شبه مذهبي مي رسد . آنها ممكن است

براي سال ها برنامه ريزي تا به خانه "شاه" و رول سفر كنند. در سايت

، هدفون ها وقايع زندگي الويس را بيان مي كنند و آثاري را كه به اتاق

ها و راهرو ها تزئين شده اند معرفي مي كنند. حالت لفاظي اين است

كه شخصيت فوق العاده اي را جشن مي گيرد و بر سخاوت او، مهرباني
قصر پرسي

دلايل خانه گريزلند شامل يك مجتمع نمايشگاه جديد، Memphis الويس پريسلي، كه شامل يك موزه ماشين جديد، Presley Motors است كه Elvis Pink Cadillac را شامل مي شود. اين مجموعه شامل نمايشگاه هاي جديد و موزه ها و همچنين يك استوديوي كانال All-Elvis Presley Satellite Radio راديو است. [37] مشتركين سرويس سراسر آمريكاي شمالي مي توانند موسيقي پريسلي را از خانه گريزلند در سراسر ساعت بشنوند. ليلا ماري (Convair 880) و Hound Dog II (يك Lockheed JetStar) در دو صفحه نمايش دور از دسترس نيستند. جت ها توسط خانه گريزلند متعلق هستند و در نقشه خانه گريزلند در نمايش دائمي قرار دارند. [38]بود، يك استعداد موسيقي فوق العاده، يك گناهكار و سوء استفاده كننده و يك مذهب انسان

به انجيل و موسيقي آن اختصاص داده شده است. در باغ مديتيشن كه حاوي

گورۀ الويس است، برخي از بازديد كنندگان دعا، زانو و يا بي سر و صدا يكي

از سرودهاي مورد علاقه الويس را مي خوانند. ديوار آجري كه محوطه عمارت

را پوشش مي دهد، با نقاشي هاي ديواري پوشانده شده است كه براي خواننده

تحسين مي شود و همچنين تقاضا براي كمك و تشكر از كمك هاي ارائه شده است.

در اوايل ماه اوت سال 2005، ليزا ماري پريسلي 85 درصد از بخش كسب و كار

املاك پدرش را فروخت. او مالكيت خانه گريزلند را، و همچنين بخش عمده اي

از اموال يافت شده در آن را حفظ كرد و او مديريت خانه گريزلند را به CKX، Inc.،

يك شركت سرگرمي تبديل كرد (كه در آن هيئت مديره Priscilla Presley نشسته

است) كه همچنين داراي 19 سرگرمي ، خالق تلويزيون آمريكايي Idol TV.


خانه گريزلند Holdings LLC، به رهبري مديريت شريك جوئل وينسكانكر،

مالك اكثريت EPE است. ليزا ماري پرزلي مالكيت 15٪ را در شركت حفظ مي كند.

ليزري ماري پريسلي تنها 100٪ مالكيت شخصي خود را از عمارت خانه گريزلند حفظ مي كند

و بيش از 13 هكتار زمين هاي اصلي و خصوصيات پدر او - به معني لباس، كمد،

جوايز، مبلمان، اتومبيل، و غيره او ساخته شده استملك Nsion و اثرات شخصي

پدرش براي هميشه براي تورهاي خانه گريزلند و براي استفاده در كليه عمليات EPE

در دسترس است. [39] Convair 880 پريسلي، ليزا ماري، نام او پس از

دخترش در ماه مه 2016، گريسلند از 20 ميليون بازديد كننده خود استقبال كرد. [40]

و همكاري خوب خود تأكيد مي كند، همانطور كه او يك بار يك پسر فقير

خانه گريزلند
بازديد كنندگان قابل توجه

پل سايمون در اوايل دهه 80 از خانه گريزلند بازديد كرد و سپس آهنگي

را كه عنوان آهنگ آلبوم او خانه گريزلند بود، نوشت.
ژنيكويو كويزومي، نخست وزير سابق ژاپن در گرايان است

در 30 ژوئن 2006، زماني كه جورج دبليو بوش، رئيس جمهور ايالات متحده،

جونجيكويو كويزومي نخست وزير ژاپن را براي بازديد از عمارت، ميزباني كرد

، اين شهر يكي از چندين اقامتگاه در خاك آمريكا بود كه جز يك سفارت،

كاخ سفيد يا هركدام ديگر رياست جمهوري در حال برگزاري يك سفر مشترك

توسط يك رئيس جمهور نشسته و رئيس يك دولت خارجي است. (كوزومي،

كه به عنوان نخست وزير ژاپن از سال 2001 تا 2006 به عنوان نخست وزير

ژاپن كار مي كرد، يك طرفدار الويس پريسلي است و حتي روز تولد

پريسلي را در روز 8 ژانويه به اشتراك مي گذارد. پريسلي 7 سال از

كويزومي بزرگتر خواهد بود.)

در اوت 6، 2010، شاهزاده آلبرت دوم، رئيس جمهوري موناكو و نايب شارلين ويتسوتك، در سفر تعطيلات خود از ايالات متحده، همچنين به خانه گريزلند سفر كرد. [41] آلبرت توضيح داد: "اگر شما در يك تعطيلات تابستاني هستيد، بايد در اين زمان سال به آنجا بروم. من هميشه مي خواستم به خانه گريزلند بروم. شارلين و دوستان من مي خواستند امروز براي اين بازديد حضور داشته باشند، الويس دست زد زندگي ما و همچنين زندگي بسياري از مردم است. ما مي خواستيم كه احترام ما را بپردازيم و ببينيم اين مكان همه چيز مورد توجه است. »[41]
در تاريخ 26 مي 2013، سر پل مك كارتني از خانه گريزلند بازديد كرد و

يك گيتار را در قبر الويز ترك كرد و گفت: "بنابراين الويس مي تواند در بهشت ​​بازي كند". [42]

شاهزاده ويليام و پرنس هري، در حالي كه در ممفيس براي عروسي يك دوست، نقشه خانه گريزلند در 2 مه 2014 بازديد كردند. [43] آنها توسط عموزاده خود شاهزاده بئاتريس و شاهزاده يونگي براي يك تور خصوصي از املاك پيوستند. [43] پس از تور، يكي از اعضاي هيات نقل شده به نقل از جمله گفت: "بسيار زيبا است كه پادشاه آينده بايد وقت خود را براي بازديد پادشاه برود." [43]

خانه نيز توسط HRH شاهزاده يوگسلاوي، رئيس جمهور سابق جيمي كارتر، سفيران هند، چين، كره

و اسرائيل به ايالات متحده و همچنين چند فرماندار، اعضاي كنگره آمريكا و حداقل دو نوبل

برنده جايزه، باب ديلن خواننده و رئيس سابق كاستاريكا، اسكار آرياس، كه از 10 اكتبر 2001 بازديد كرد.

ویرایش بوسیله کاربر 1397/06/29 06:06:42 ب.ظ  | دلیل ویرایش: مشخص نشده است

خانه گینهسوود

نقشه خانه گینهسوود یک خانه گیاهی در Demopolis، آلاباما، ایالات متحده است. این خانه در آستانه جنگ داخلی آمریکا پس از یک دوره ساخت بیست ساله تکمیل شد. این بزرگترین خانه کاشته شده است که در شهرستان مارنگو ساخته شده است و یکی از مهمترین نمونه های باقیمانده معماری احیای یونان در آلاباما است. [3] خانه و زمین در حال حاضر توسط کمیسیون تاریخی آلاباما به عنوان یک موزه خانه تاریخی اداره می شود. ساخت خانه بسیار به کار برده شد.

خانه گینهسوود
تاریخ

نقشه خانه گینهسوود توسط ژنرال ناتان برین ویتفیلد طراحی و ساخته شد و از سال 1843

به عنوان یک مجتمع مسکونی برای سالن نمایش بازسازی شد. Whitfield یک

گیاه پنبه بود که از سال 1834 از کارولینای شمالی به Marengo County، آلاباما

نقل مکان کرد. در سال 1842 Whitfield 480 هکتار (1.9 کیلومتر مربع) از

George Strother Gaines، برادر کوچکتر از Edmund P. Gaines خرید.

تا سال 1860، ویتفیلد به اندازه 7،200 هکتار و 235 برد برد داشت و

تقریبا 600 گلوله پنبه در آن سال تولید می کرد، البته نه در خانه گینهسوود.

این حوادث یک رویداد تاریخی قابل توجه بود که در آن مالک جورج گینس بود.

هنگامی که گینس به عنوان نماینده ایالت هندی خدمت می کرد، گ

فته می شود او با Pushmataha معروف از Choctaw Nation، در

زیر یک درخت بلوط قدیمی در مورد آنچه که به املاک Gaineswood تبدیل

می شود، ملاقات کرده است. آنها در مورد معاهدات مذاکره کردند

که منجر به خروج چوکات به قلمرو هند خواهد شد. درخت

به نام بلوط Pushmataha شناخته شد. [4]

Whitfield اولین بار در سال 1843 املاک Marlmont را نامگذاری کرد؛ او به افتخار گینس در سال 1856 به خانه گینهسوود نامگذاری کرد. [5] سنت خانوادگی Whitfield ادامه داد که خانه اصلی خانه Gaines هسته ای است که در آن Whitfield عمارت ساخته شده است و در محل فعلی سالن و اداره جنوبی قرار گرفته است. [6] ژنرال ویتفیلد در سال 1861، خانه را به پسر خود، دکتر برین واتکینز ویتفیلد فروخت. نسل دوم ویتفیلد، خانه گینهسوود را به عنوان محل اقامت حفظ کرد. مری فوسویو ویتفیلد در سال 1861 پس از مرگ پدرش Foscue-Whitfield House را به ارث برده و از آن نیز به عنوان محل اقامت استفاده کرد.

خانه گینهسوود
معماری

خانه گینهسوود در سال 1861 در قالب شکل گیری جشن یونان به پایان رسید. این خانه "بهترین خانه نئوکلاسیک" در آلاباما [3] و یکی از غریب ترین اقامتگاه های نئوکلاسیکی آمریکا است. گینسوود یکی از معدود خانه های انجیل یونان در ایالات متحده است که از تمام 3 دستورالعمل معماری یونان باستان استفاده می کند: Doric، Ionic، Corinthian. ساخته شده است زمانی که طعم به سبک ایتالیایی منتقل شد، آن را طرح تقریبا نامتقارن است. [7] Whitfield شناخته شده است که بسیاری از خانه از کتاب های الگوی توسط جیمز استوارت، Minard لافوور، نیکلاس Revett و دیگران طراحی شده است. [5] بخش عمده ای از کار بر روی خانه توسط برده های حرفه ای بسیار حرفه ای اعدام شد. [6]
خارجی
ارتفاع جلو، نشان می دهد پورت کوچی از ورودی اصلی، side porticoes، دیوارهای

پارکینگ جانبی، همانطور که از آلیاژ جلو دیده می شود.

در بیرونی یک گچ تزئینی بر روی آجر، برای شبیه سازی بلوک های آهلار استفاده

می شود. ویژگی های بیرونی شامل استفاده از هجده ستون رومی غربی و چهارده

ستون مربع ساده برای حمایت از سه حیاط، پورتیکو اصلی و porte-cochère است

. حوضه های مختلف، بسیاری از سه طرف ساختار را احاطه کرده اند. باغ های

پارکر که از قسمت شمالی شمال شرقی و حیاط جنوبی محصور شده اند، از سنگ

تراشی های کم و نرده های چوبی استفاده می شود و دارای کاشی های مناسب و

مناسب با سنگ مرمر است. حلقه مشاهدات پشت بام با نرده های واسفورم

خانه را می طلبد و برای مشاهده املاک مورد استفاده قرار می گیرد. [5]

خانه گینهسوود
داخلی


گنبد فانوس، که برای تاباندن نور روز به داخل، در کتابخانه استفاده می شود.

گنبد تطبیقی ​​در اتاق غذاخوری در سراسر سالن است.
گچ کاری دقیق در اتاق رقص.

ویژگی های داخلی تزئینی گچکاری در کل طبقه اصلی. کتابخانه و اتاق ناهار خوری هر

دو دارای سقف کاذب مستطیلی با اشعه ماوراء بنفش مرکزی هستند. راهرو دارای

ستون های یونیک فلوریدا در سالن ورودی اصلی با اتاق پذیرایی به هر دو طرف است، یکی برای هر جنس.

اتاق خواب استاد همچنین دارای دو ستون یونیک فلت است که از یک چوب کوره پشتیبانی می کند که

بصری اتاق را به اتاق خواب و اتاق نشیمن تقسیم می کند. اتاق خواب معشوقه دارای یک خلیج نیم کره

ای با کف کامل به سقف با پنجره های منحنی است و توسط دو ستون Corinthian مسلح به طرف جلو

قرار دارد. درب ها در هر طرف خلیج دسترسی به حیاط نیمه گرد را در خارج فراهم می کنند.

سالن رقص

دارای چهار ستون کورنینته فلوریدا و بیست و چهار ستون چرخانده کورینتیان، در برابر آینه ها، یک

چوب کوره گنبد پیچیده و سقف کاشی است. طبقه دوم در دکور بسیار ساده است و شامل یک بوتیک

، یک مهد کودک و چهار اتاق خواب بزرگ است.

کانال Whitfield

Whitfield به حفر کانال زهکشی 1845 و 1863 جهت جلوگیری از پر شدن آب و سیل کشت و زرع دستور داد. بردگان او را با دست بچرخانند. [4] بارش باران در بخش بزرگی از امتداد خانه گینهسوود در ابتدا باید 17 کیلومتر (27 کیلومتر) مسیر را برای رسیدن به رودخانه تامبیگبی دنبال کند. در حدود یک مایل (1.6 کیلومتر) طول، کانال به عمق بیش از 30 فوت (9.1 متر) عمیق از طریق گدازه زیرزمینی در برخی مناطق حفر شد؛ آن را به سرعت آب سطحی را به رودخانه Demopolis هدایت می کند. [8]

در سال 1923، خانواده ویتفیلد خانه گینهسوود را به فروش رساند. پس از سالها استفاده به عنوان

یک محل اقامت خصوصی، خانه گینهسوود در سال 1966 توسط ایالت آلاباما از دکتر J.D. McLeod برای حفظ به عنوان یک موزه خانه خریداری شد.

حاضر

نقشه خانه گینهسوود در مجله ملی مکانهای تاریخی قرار دارد و در سال 1973 یک نشانه تاریخی ملی به شمار می رود. [2] [9] این املاک متعلق به ایالت آلاباما است و توسط کمیسیون تاریخی آلاباما اداره می شود. [1] آسیب رطوبت شدید به سقف و گنبد در اتاق ناهارخوری تحت کمک هزینه گنجینه یارانه امریکا اصلاح شد. [7]

خانواده Whitfield بسیاری از مبلمان اصلی خانواده و برخی از مجسمه های کمیسیون تاریخی که در خانه مورد استفاده

قرار می گیرد، اهدا یا فروش می کنند. سوزاندن نبرد الیزا، نقاشی ناتان بیت ویلفیلد،

هنوز در خانه گینهسوود آویزان است.

او شاهد فاجعه بخار بخار در سال 1858 بود. [10]

این املاک دارای سه سالن نگهداری می شود: یک خانه آشپز، یک غرفه باغ با هشت ستون Corinthian ستون، و یک دروازه بان برجسته که تاریخ دوران قبل از آن است. دروازه ورودی سه طرفه، ستون های عظیم ای که به وسیله درب های فلزی بزرگ و دروازه های چدنی پیچیده ترسیم شده اند. دروازه ها و دروازه ها مجبور به نزدیک شدن به خانه شدند، چون خیابان های شهر در قرن بیستم گسترش یافتند. [4] هیچ محله ی برده یی حفظ نشده بود، گرچه بعضی از آنها ممکن است در اوایل قرن بیستم برای استفاده به عنوان محل اقامت برای کارگران در کاشت وجود داشته باشد.